Türkan Şoray ın yeni çıkan kitabını okumuş ve şurada yazmıştım. Bir baktım imza gününe gelecekmiş. Kaçırmam dedim ve 1.5 saat öncesinden sıraya girdim elimde kitabımla:) İlk 20 kişi içinde olmama rağmen bir izdiham bir izdiham... Şoray geldikten ancak 1.5 saat sonra imzalatabildim kitabımı ve ellerini tuttum gözlerine baktım:)
3 saat o sıkışıklıkta başka hiç bir şey için beklemezdim sanırım. Ama o izdihamı görünce insanların sanatçıları gördüğünde neden ağladığını anlayabiliyorum. Çünkü sanatçıya varana kadar o kadar sinirleriniz laçka oluyor ki, amacına ulaştığınızda Nirvana ya ulaşmış gibi oluyorsunuz...Çok fenaydı çok...İçimdeki kavgacı kadın çıktı ortaya. Öyle bir kadından haberdar bile değildim siz düşünün neler çektim:) Neyse efendim bir daha böyle maceralara katılmamak üzere kararımla beraber ganimetlerim de yok değildi:
Müthiş bir elektriği var Sultan ın... Yakınında olunca anlıyorsunuz... Hayatımda bir kez yaşayabileceğim bir deneyimdi ve çok heyecanlı... Ancak "Kitabınızı okudum çok güzeldi" diyebildim ve sevgimi ifade edebildim:) Zaten çok kalabalık olduğundan fazla zaman yoktu. Ama kitabı imzalarken bile elimi bırakmadı, çok ilgili, sıcak, nazikti. Gerçek Türkan Şoray da beni şaşırtmadı... Her zaman çok seviyorum:)
Sevgiler
Süpermiş ya ben okurken heyecanlandım :)
YanıtlaSilNe kadar şanslısınız, imrendim , bekleme kısmına değil tabi:)
YanıtlaSil:)Bekleme kısmında ben de pek mutlu sayılmazdım
Sil