Cezmi Ersöz’den
türünü son derece iyi yansıtan bir oyun: Sevgililer gününde kız arkadaşını
bekleyen bir adam, gelmeyen sevgili ve gelmiş geçmiş tüm kadınlarla
hesaplaşmaya varan bir süreç… Pişmanlık duymak, gerçekten değişmekten kolay
mıdır?
Cezmi Ersöz oyunun yazarı olunca tabi ki koşa koşa gittim
oyuna ve pişman olmadım… Bir adamın tek kişilik ve çok kadınlı yalnızlık
hikayesi… Bir sürü kadın içinde kendini kaybeden bencilliklerinin kurbanı olan
bu adam aslında günümüzün hiç de azımsanmayacak sayıdaki erkeklerini tekrar
irdelememize neden oluyor… Bu adamın kendisiyle hiç olmadığı gibi dürüstçe
hesaplaşması bazı anlarda oh iyi olmuş dememize neden olsa da bir insanın
çaresiz acizliğini görmek bazı anlarda acımamıza neden olabiliyor. Issız adam
filmindeki adama benzeyen bu adamın da hesaplaşmalarını izlemek isterseniz
zekice yazılmış duygulara dokunan bu oyuna gidin derim. Oyun kısa ve tam
tadında bitiyor gereksiz uzatılmamış o yüzden de takdir ettim.. Ha oyunculuğu da unutmamak lazım tek kişilik oyun olunca ayrı bir performans gerekiyor ki oyunculuğun sapasağlam olması da öne çıkan bir durumdu...
Bende gitmeyi çok istedim :( ama gidemedim.
YanıtlaSilTeşekkürler
bu sezon tekrar oynar o zaman umarım
Sil