Aşk Hastası / Tiyatro

Cuma ve Cumartesi akşamları en sevdiğim zamanlardan çünkü iki hafta önceden aldığım tiyatro biletlerinin kullanılma zamanı geliyor bu akşamlarda. Yine o akşamlardan birinde bu sefer Kenan Işık ın yazıp yönettiği Aşk Hastası oyununa gittim. Açıkcası Kenan Işık ın tiyatro oyunu yazdığını bilmiyordum. O yüzden biraz önyargılı pek bir şey beklemeyerek gittim oyuna.

 Oyunun konusu şöyle: "Shakespeare, Beckett,  Brecht, Goethe ve benzeri batılı bir yazarın oyununda oynamak varken bir divan edebiyatı şairinin, Şeyh Galib'in hayatı ile ilgili bir oyunda oynamaktan pek hoşnut olmayan oyuncu, yine bir oyuncu olan kız arkadasinın henüz provası yapılan oyundaki bir karaktere gönderme yaptıktan sonra kalbinin yerini sorup tabanca ile kalbine ateş ederek intihar etmesinden sonra oyunla ilgilenmeye başlamıştır. Kimbilir belki de bir türlü anlam veremedigi kiz arkadaşının intiharındaki sır bu oyunda gizlidir.  Tiyatronun civarındaki bir hastanede çıkan yangın nedeni ile herkes tiyatroyu terketmiş, oyuncu tek başına kalarak daha önce hiç oynamak istemediği bu oyunu tıpkı bir rejisör gibi kendi zihninde sahnelenmeye girişmiştir.    Bu sırada oğlunun, kız arkadaşının  intiharından sonraki psikolojik çöküntüsünden endişe eden oyuncunun annesi, onu yemeğe beklemektedir."

Kenan Işık , Şeyh Galib in Hüsnü Aşk adlı eserini  bu oyunu kurarken yol gösterici seçmiş anladığım kadarıyla onun içine başka bir hikaye yerleştirerek kaynaştırmış.

Başrolde Genç Osman oyununda Genç Osmanı oynayan Kutay Sungar var. Aynı oyuncunun olduğunu daha sonra fark ettim. Ama inanılmaz değişmişti ki bu oyundaki performansını daha çok beğendiğimi söylemeden geçemeyeceğim. Zira Genç Osman daki performansına hayran olmamıştım. Gerçi Genç Osman daki gibi kaftanını arkaya savurmasından anlamalıydım:)

Neyse öncelikle oyun bir tiyatro sahnesinde başlıyor. Prova yapan bir genci izlemeye başlıyoruz. Sevgilisi intihar eden bu genç hazırlandığı tiyatro oyununda üzüntüsünden kurtularak rahatlamaya ve hatta sevgilisinin intihar nedenini anlamaya çalışıyor. 

Birinci perde oyuncunun kafa karışıklıkları ve Şeyh Galib i konu alan oyunun bilmeceleriyle başlıyor. Dansçılar da gencin kafa karışıklıklarını oldukça güzel seyirciye yansıtıyor. Sahnede dumanlar, ışıklar beyninizi duygusallığa ve rehavete açıyor... 

Hikayenin merak unsuru sevgilinin neden intihar ettiği... Bu bağlamda aşk sorgulanıyor. İnsan aşkından  ilahi aşka geçiş anlatılıyor dolaylı yollardan. Özellikle Şeyh Galib in gençliği, fikirleri derken onun gözünden aşk, tasavvuf, sufilik konularından biraz değiniliyor ve   Shakespeare, Beckett,  Brecht, Goethe nin eserlerinde anlatmak istedikleriyle hangi noktalarda örtüştüklerinden bahsediliyor. Aslında o kısım biraz bilgilendirmeye giriyor ve oyunun içine çok yedirilmemiş. Arkadan bir adam geliyor ve esas oğlana pat pat anlatıyor herşeyi. 

İkinci perde de ise sevgili aşkını anlamaya çalışan oyuncumuz Şeyh Galib in hayatını oynarken ilahi aşkı ve getirdiklerini fark ediyor Şeyh Galib in olgun çağlarına ulaşmaya başlamasıyla birlikte. Aslında oyuncu, bir Şeyh Galip bir kendisi oluyor oyun boyunca. Ve düğümler teker teker çözülüyor kendi hayatıyla paralel şekilde Şeyh Galib in rehberliğinde... 

Bu bölümdeki görsel şölen gerçekten şimdiye kadar hiç bir oyunda görmediğim kadar yoğunluktaydı. Keşke fotoğraf çekme şansım olsaydı büyülü bir dünyada hissettim kendimi. Müzikler, kostümler, danslar fazlasıyla göz dolduruyordu doğrusu. Oldukça duygusal diyaloglar ve bayan oyuncuların dokunaklı sesleri de içselliği arttıran öğelerden.

Oyun genel olarak İslam, Tasavvuf felsefesi , Osmanlı nın güzel ahlakı üzerine kurulu. Yer yer insanın gözüne soka soka mesajlarını da veriyor:) Ancak kendi kültürümüzden parçaları bir tiyatro sahnesinde seyretmekten keyif aldım. Tasavvuf merakımı da kamçıladı doğrusu. Bu konulara meraklıysanız izlemenizi tavsiye ederim. Ancak kafa dağıtmaya ihtiyacım var çok da dikkatli izleyemem derseniz yoğun bir şekilde fikirlerin dans ettiği ve hiç bir ince esprinin bile olmadığı (bence olmalıydı) bir oyun olduğu için sıkılabilirsiniz. Ama ben sevdim...

İyi Seyirler...