Kitabın başlarında 'Yok bu kitap bitmeyecek' demiştim...Kim, ne hakkında konuşuyor çözmesi biraz zor olmuştu. Çünkü anlatıcı bir kendi düşüncelerinden, bir dış dünyadan bahsediyor ve bu çarçabuk oluyordu... Ancak yaklaşık 30-40 sayfa sonra kitabın bana söyledikleri bir düzene oturmaya başladı ve tahmin ettiğimden çok daha fazla zevk aldım okurken.
Aslında Atılgan nın çok fazla eseri yok. Roman türünde 3 eseri var ve Aylak Adam bunların ilki. Sonra Anayurt Oteli' ni yazmış. Son eseri Canıstan'ı tamamlayamadan 1989 yılında vefat etmiş.Tabi roman dışında piyes,öykü,şiir gibi türlerde de eserleri var.
Aylak Adam ise çalışmayan, kendisine 'Aylak' diye tanıtan bir adamın hayattaki arayışlarını anlatıyor. Yalnız bunu gayet okunulası, nüktedan ve kimi zaman hüzünlü bir tarzda kaleme dökmüş. Olaylar zincirinden ziyade bir durum hikayesi diyebiliriz.
Garip bir adam var bu hikayede. Hikaye diyorum zira roman olmasına rağmen bir hikaye tadı var her nedense... Çok basit, yalın gibi duruyor ancak her okunuşta farklı tadlar bulunabilecek bir kitap... Kendisini 'aylağım ben' diye tanıtan bu adam işe yaramamazlıktan değil, hayatla olan kavgasından dolayı aslında aylak. Herkesin kendisinden bir parça bulabileceği bu adam oldukça zekice söylenmiş sözleriyle umulmayan anlarda insanı derin düşüncelere sürüklüyor.
Kitabı bitirdiğimde 'vay be ne hikayeydi' diyemedim ama bir baktım altını çizdiklerim almış başını gitmiş. Bu yazarla mutlaka tanışılmalı diyerek beğendiğim cümleleri buraya aktarıyorum bakalım siz de beğenecek misiniz?
Sevgiler
Selam.
YanıtlaSilBu kitabı okuyan biri olarak beğenememiştim. Sanki iyi reklamı yapıldığından çok satıldı gibime geliyor. Bir kaç altı çizilesi cümle var ama biryerden sonra o kadar zor okudum ki...
İyi akşamlar, iyi haftalar.
Haklısınız iyi reklam yapılarak satılan o kadar çok kötü kitap var ki...Ancak bence bu kitabı onların arasına sokmak haksızlık olur. Sevgiler
Silinanın şu ana kadar kitabı okumayıp bırakmayı 2-3 kez düşündüm.yazarın karakterlerden hiç bahsetmeden direk kim olduğunu bilmediğimiz karakterlerin hayatlarını bize sunması beni çok sıktı.şuan 34. sayfadayım ve sırf sizin bu yazınız okutturuyor bana bu kitabı.hiç umudum yok ama umarım beni bi yerden yakalamayı başarır bu kitap.yoksa karakter geçişleri filan vasatında altında...oysa kürk mantolu madonna ve tutunamayanlara benzetiliyor diye almıştım...ama maalesef zorla okuyorum ve sizden yanıt alana kadar ara vereceğim.ne dersiniz?? çaresizim ve hayal kırıklığına uğradım :((((
YanıtlaSilyok yok devam edin okumaya biraz daha...Kitap sizi içine çekecek az kalmış:)
Sil