Küçük Prens * Antoine de Saint-Exupéry / Kitap

Küçük Prens, aslında çocuk kitabı görünümlü bir büyük masalı...

Uzun zamandır sürekli duyduğum bir kitaptı kendisi. Dizilere, filmlere replik olmuş bu masalı ben yeni okudum...

Beyaz, ince, küçük bir kitap ama kuşe kağıdıyla, içindeki yazarın hikayeyle bütünleşen çizgileriyle göz dolduruyor. 

Ciddiliğe, yoğunluğa, kapıldığımız yani büyüdüğümüz zamanlarda masal okumanın güzelliğini yaşatıyor ilk başta. Çocuklara masal anlatır gibi çocuk bakış açısının güzelliğini büyüklere anlatıyor ... Resimlerin, hikayenin tam yerinde karşınıza çıkması da hoşuna gidiyor insanın. Bu vesileyle ne zamandır resimli kitap okumadığımı fark ettim:)

Masal dediysem oturup çocuklara anlatılacak bir masal değil bu. Kanımca pek bir şey ifade etmeyecektir onlar için. Zira ilkokul 4. sınıf öğrencisi bakın ne demiş bu kitap için:

 "Küçük Prens kitabını baştan sona kadar okudum... Anlamakta güçlük çektim. Bu kitabı daha önce okuduğum kitaplarla karşılaştırdım. Onlara göre çok gerçek dışı geldi. Kitapta çok hoşlandığım bir bölüm oldu. O da Küçük Prens in çiçeğine karşı olan sevgisi.Çünkü ben de çiçekleri çok severim. Hatta koparmaya kıyamam. Bana garip gelen yer de Küçük Prens in o küçük gezegende tek başına yaşamasıydı.Ben Küçük Prens in yerinde olmak istemem." (bkz. Zeytinoğlu, Sezen, Küçük Prens Üzerine Bir İnceleme ,s.9.)

 Ama içindeki masumiyeti gün geçtikçe kaybeden büyükler için o sıcaklığı saflığı yakalamaları için 95 sayfalık bir fırsat bu kitap... 

İnce ince, insanların sevgiden uzak,bencil ve yalnız dünyalarında kendilerince çok ciddi ama bir o kadar salakça işlerle uğraşmalarına da dokunduruyor tabii...

Sıcacık, insana dersler veren, hafif görünümlü ama her okumada farklı mesajlar yakalanabilecek bir kitap Küçük Prens. Ama yine de Siddharta ya değişmem:)

Kitaptaki en sevdiğim cümle:
"Bir çiçek var... Galiba o beni evcilleştirdi..."

Sevgiler