Bukre * Kahraman Tazeoğlu

Bukre
Kahraman Tazeoğlu
Destek Yayınevi
2013
304 Sayfa


Kendi arkadaşlarımla yaptığımız, okuduğumuz kitapları tartışma, konuşma günümüzde ilk seçimimiz Bukre oldu. Doğrusunu söylemek gerekirse ben genelde kitap tercihlerimi çok satanlar kitaplar arasından seçmemeye çalışıyorum ancak yazarla tanışmak açısından güzel olur ümidindeydik...

Kitap, üniversiteye hazırlanan bir genç kızın sevgilisinden aldatılması sonucu ayrılmasıyla başlıyor. Üzüntüsü ve sıkıntısını en yakın dostu olan Selim le yine paylaşır ve hayat bir şekilde devam eder... Yeni sürprizleriyle...

Hikayenin başından zaten sonunda ne olabileceğini kestirebiliyorsunuz ancak yine de okumak için kendimi zorladım. Zorladım diyorum çünkü liseli öğrencilerin aşk hakkında edebiyat parçalamaları oldukça yavan ve sıkıcıydı. Yani o kadar çok aşk hakkında kitap okudum ancak hiç böyle uzun uzun, pek bir anlam ifade etmeyen cümleleri okumamıştım...

Bir yandan sevgiden, aşktan bahseden bu iki genç bir yandan insanlara karşı ön yargılarla dolu olmaları, kendilerini kutsal saydıkları iç dünyalarına kapatmaları bence oldukça itici...

Hikaye ilerledikçe farklı aşklar,aşk mektupları, sevgiliyle kavgalar vs araya girdi ancak okuma iştahımı hiç bir sayfası kabartamadı maalesef... O kadar abartılı, absürd olaylar vardı ki... Örneğin Bukre isimli kızımızın sevgilisini elinden alan hoppa kızın Bukre nin bir tokadıyla tesettüre girip doğru yolu bulması. Hem de bunun sebebinin o tokat olduğunu Bukre ye söylemesi... Komikti gerçekten komik...

Başka bir komiklik ise aldatılan Bukre nin sevgilisine yazdığı sayfalarca yazdığı sitem dolu mailinin sonundaki şu sözdü:

"Şimdi her sabah koca koca harflerle şu soruyu soruyorum sana: BİR ZAMANLAR BENİM OLAN ELLERİN, ŞİMDİ NEDEN ELLERİN?" 

Bunu okuyunca gülmekten kendimi alamadım doğrusu... Duygu inceliği olmaksızın kelime oyunlarıyla, sözde söz sanatlarıyla uzatılmış basit bir hikaye... Hiç bir yerinden insanı duygusal olarak yakalamıyor. Hiç bir karakterin iç dünyasını tam olarak anlayamadığınız gibi Selim le Bukre nin aynı ağızdan çıkma uzun aşk aforizmalarını okumak zorunda kalıyorsunuz...

Yine bana göre tuhaf olan cümlelerden bir kaçı:

" Kendi dünyasıyla alakası olmayan biriyle aynı ilkokulda olmak kaderin bir cilvesi olsa gerekti" ( Halbuki ilkokulda herkes aynı dünyadan gelen insanlarla okumak zorunda ne de olsa evlilik gibi bir şey:))

"Zamanın acısına alışıklığım, çocukluğumda bileğimi ısırarak izden saatler yapmaktan..." (Çok duygulandım gerçekten:p)

 Zar zor okuduğum bu büyümüş de küçülmüş gençlerin hikayesi kitabın bir noktasında bitiyor gibi oluyor. Daha sonra aşk hakkında denemeler başlıyor. Birbirinden bağlantısız, Bukre nin hikayesiyle bağlantısız, aşk acısını anlatan arabesk yazılar... Arkadaşlarım da ben de kitapla bir bağlantısını kuramadık... Anlamsız geldi... Denemeler de bittikten sonra Bukre nin hikayesine bağlı küçük bir hikayeyle kitap son buluyor... Sondaki hikaye olayları biraz toplamış olsa da kitabın değerini maalesef gözümde arttırmadı...

Bu kitaba gençlik/aşk romanı diyenler var ancak o yaşlardaki gençlerin de beğeneceğini düşünmüyorum Kısacası kimseye tavsiye edemeyeceğim bir kitap oldu Bukre... 

Sevgiler

Kitap Tanıtımı:

Güzellik, bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi değilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin dünyası kendi gördüğü kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken, ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben olmayanın izindeydim. Çivi çiviyi sökermiş, yalnızlığı kanatan hüzünlü şarkılar, yalnızlığa iyi gelirmiş. İşte ben bu şekilde hayata karşı direndim. Keşke bana akıl vereceğine, aklımı alacak kadar beni sevseydin. Ben, bir çocukluk edip büyüdüm işte! Sen büyümüşsün ama doğmamışsın bile. Ben, senin doğrundum sevgili. Ötekiler gelip geçerdi. Sen doğru olanı değil, geçerli olanı seçtin. Terk etmek kazanan olmaya yeter zannettin. Bana, bir veba busesi bırakıp gittin; bak şimdi yerini başkaları aldı. Bu aşkın vebası sende, busesi bende kaldı. Seçtiğin yolda sana mutluluklar diliyorum. Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum… Ama alışacaksın biliyorum

Kahraman Tazeoğlu

Kahraman Tazeoğlu özellikle facebook ortamında paylaşmış olduğu güzel sözlerle büyük bir hayran kitlesi yakalayan ülkemizin son zamanlarda en çok ilgi gösterdiği yazarlardan birisidir. 

1969 İstanbul doğumlu 93 yılında radyo programcılığına başlayan Kahraman Tazeoğlu halen Radyo 7 de Maviada isimli programının yapımcılığını ve sunuculuğunu sürdürüyor.

Eserleri:

Seni İçimden Terk Ediyorum 

Ölü Bir Kentin Morg Alfabesi

Mavi Ada Mektupları

Tutsak Mektuplar

Araz

Susacak Var

Mavi Ev

Beni Susarken Bölme

Başka

Eyvallah

Kayıp Yüzyılın Prensesi

Bambaşka

Söz

Kıyısızlar

Bukre