Sen Ben ve Çocuklarımız * Nevzat Tarhan / Kitap

Nevzat Tarhan'ın yeni kitabını televizyondan duymuştum ve görünce alayım dedim. Fiyatı da 4.90 'dı. Keşke tüm kitaplar böyle uygun fiyatlı olsa da daha çok kitap alsak. Gerçi artık bu sebepten dolayı e kitap alıyorum genelde...

Kitap isminden de anlaşılacağı üzere aile ortamının nasıl olması gerektiğini ve çocuklara ne tür sorunlarda nasıl davranılması gerektiğini anlatıyor. Kardeş kıskançlığı, kekemelik, boşanma, özgüven gibi konular var. Yazar çok sade bir dille anlatmış tüm bunları örnekler vererek...Lafı uzatmadan döndürmeden ne demek istediğini son derece kısa yoldan net bir şekilde ortaya koymuş. Bazen bir konu hakkında daha çok bilgi edinmek istiyorsunuz hatta. Bazı konuları biliyorsunuz da... Ama yazarın da dediği gibi iyi bir anne baba olmayı öğrenmek gerekiyor okuyarak, araştırarak, kendini geliştirerek, sürekli kendini yenileyerek. İnsan yetiştirmenin çok önemli olduğunu hepimiz biliriz ancak gerekli argümanları toplayarak çocuğa yaşına göre nasıl davranılacağını bilerek büyütmek her anne babanın yaptığı bir şey değil aslında. Onlara kendi malımız gibi davranmak değil ileride bizden ayrı kendi hayatını sürdürecek olan bir birey olarak yetişmeleri için gerekli manevi değerleri kazandırmak sanırım olması gereken...

---

15 yaşına kadar tüm çocuklar için genel olarak tavsiyelerde bulunulmuş kitapta. Bir bebekle ilgili öneriler de var ergenlik çağına girmiş bir çocuk için de… Ama ayrıntılı değil hiç bir konu genel bir görüş sağlamak için yararlı... Anne baba olmayı öğrenmek için yola çıkanlara sanırım bu kitap bir başlangıç kitabı olabilir... 

Altını Çizdiklerim: 

• Çocuğunu yalandan uzak tutmak isteyen bir anne-baba çocuk bir yalan söylediğinde ona yaptığının yanlışlığını ifade ederken "Yalan söylüyorsun" değil "Doğruyu söylemiyorsun" diyerek yaklaşmaya da dikkat etmelidir. Çünkü bir insan kendisine hangi sıfatla hitap edilirse zamanla o rolü benimseye başlar.

• Çocuğun fiziksel sağlığı yerindeyse herhangi bir iç hastalığı yoksa anne yemek yemeyen çocuğu karşısında kendisini suçlu ve sorumlu hissetmemelidir. Yemek zamanında anne çocuğuna " Bunu yemen gerekiyor. Yemezsen daha sonraki öğüne kadar vermeyeceğim" demeli ve çocuk yemezse sözünü tutmalı ve yemeği kaldırmalıdır.
• İdeal eğitimde korkuya hiçbir zaman yer yoktur.
• Sağlıklı bir ruhsal gelişim için çocuğa öfkelenmeyi öğretmemek gerekir.
• Çocuğu bebeğin bakımıyla ilgili işlere dâhil etmek kıskançlığı yenmede çözüm olabilir.
• Fazla mükemmeliyetçi bir anne- babanın çocuğu hata yapıp başkalarına mahcup olma korkusuyla sürekli olarak kendini baskılar. Kendine güveni azalır. Korkusu girişimciliğini de azaltır.
• Harçlık için ideal olan haftalıktır. Çocuğa harçlık haftalık olarak verilirse, hatta ihtiyacından biraz daha fazla verilirse çocuk ihtiyacı kadarını dikkatli ve bilinçli bir şekilde harcar, arttırdığını da biriktirir ve sonrasında istediği bir şey için bu parayı kullanabilir.
• Çocuğu hediyeden, oyundan daha çok insan yerine konmalı değer verilmeli ciddiye alınmak mutlu eder.

• Ebeveynler "Sen önemlisin, özelsin. Herkesten üstünsün" gibi ifadelerle doğrudan çocuklarının kişiliğini överlerse çocuklarda abartılı bir güven oluşabilir, yapay bir kendini beğenmişlik gelişebilir.