Yaz Bitince Kış Gelecek:)

Oldum olası sevmem yazı... Hep sonbahar, kış tercihim olmuştur. Tepemde beynimi delen Güneş yerine usul usul yağan karı, romantik yağmuru tercih ederim her zaman. Herkes evine çekildiğinde sokakların ıssızlaşmasını, caddelerin ıslaklığını, ölmüş gibi duran ağaçları, hatta buz tutan kaldırımları bile severim. O yüzde kışın Ankara'da yaşamış olmak keyif vermişti bana hep... Bir yerden duyduğuma göre yazın doğanlar kışı, kışın doğanlar yazı severmiş. Sanırım Haziran da doğmak tüm bunların nedeni. Yoksa herkesin yana yakıla beklediği yazı ben neden sevmiyeyim ki... Bir nedeni olmalı... 

Tam güzel gidiyordu ha tamam böyle olsun yaz, canımı yesin derken 1 haftadır filan kendimi turbo fırında hissediyorum. Rüzgar rüzgar değil sanki yüzümü yalayan sıcak bir buhar.. Haliyle dışarı çıkmamla içeri kaçmam bir oluyor. Kazara uzun yol yürüdüğümde ise şu eski Türk filmlerinde çöllerdeki Mecnun'un Güneş'e bakma efekti yapıyorum kafamda... Ayaklarım ise terlemiyor sanki biri büyüteçle Güneş i ayağıma odaklamış gibi yanıyor. Asfalttan, evlerden, pencerelerden yansıyan Güneş'in hepsini üstüme çekiyorum sanki... Kendi kabusumu yaratıyorum dışarda...

Bi git yaz ya hadi kış gelsin. Kahveme, kitaplarıma, battaniyeme sarılıp karı , boş sokakları izliyeyim... Fotoğraf da olsa biraz serinledim sanki bakarken. Ha odamdaki klimaya da haksızlık etmemek lazım... İyi Bunalmalar..