Ankara ya gidip de tiyatro ya gitmemek olmazdı. Az bir süre kaldım ama araya Hürrem Sultan oyununu sıkıştırdık. Arkadaşımla beraber Büyük Tiyatro nun o nostaljik ve gösterişli havasına kaptırdık bu sefer kendimizi. Özlemişim o salona gitmeyi... Gündüz seansına gittiğimiz için okuldan gelen öğrenciler çoğunluktaydı ama yine de salonun asaleti bize yetti.Oyunda her zamanki gibi Hürrem Sultan entrikaları ve Kanuni nin gücünü görmeyi bekliyordum ancak bu sefer hepsinin birer anne baba ve en önemlisi insan olduğu unutulmamış. Onların evlatları için çektiği üzüntüler, endişeler, sevgiler işlenmiş. Ve Hürrem in Kanuni nin yanında nasıl bir hanım olduğunu da...
Tahta geçen en yetkin evladın diğer kardeşlerini öldürmesi dolayısıyla anne iç güdüsüyle kendi çocuklarını kurtarma girişimleri ve Kanuni nin oğlu Mustafa yı kaybetmekten dolayı çektiği acılar... Devlet mi evlat mı seçimi arasında zorlanan ve her daim Devlet i seçeceği bilinen adaletiyle nam salmış Kanuni nin sırtlandığı yükler bu sefer padişah gözünden değil baba gözünden anlatılmış. Ancak yine de Kanuni nin gücü muhteşem oyunculukla yansıtılmaktan kaçınılmamış.
Saray dekoru, makyajlar, ve hayran kaldığım , her sahnede değişen kıyafetlerle o dönemin havasını alabiliyorsunuz. Oldukça sessizce ve hızlı değişen dekorlar da asla dikkatinizi dağıtmıyor.
Bence gidip görülesi ve keyif alınası tahta çıkış oyunlarına karşı eleştirel bir oyun...
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Her türlü soru, eleştiri, isteğinizi, görüşünüzü lütfen hakaret içermeyen cümlelerle yazın. Seve seve hepsine cevap veriyorum...